วันพฤหัสบดีที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2559


ตำรวจนั้นถือว่าเป็นสิ่งสำคัญในยุคนั้นแต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือการได้ถ่ายภาพและใช้กล่องไฟสตูดิโอ


ย้อนกลับผาถึงการทำงานข่าวต่อ ผมเคยบอกว่าความสนิทชิดเชื้อและไว้เนื้อเชื่อใจกันระหว่างคนข่าวกับตำรวจนั้นถือว่าเป็นสิ่งสำคัญในยุคนั้นแม้จะมีไม่บ่อยนักแต่ในความไว้เนื้อเชื่อใจทำให้เราได้รับรู้บางเรื่อง
แล้วเก็บงำเป็นความลับรอเวลาที่จะเปิดเผยในวันต่อไป หรือบางครั้งก็จะมีการร่วมขบวนไปจับกุมด้วยกัน
ครั้งหนึง อัศวินนัยน์ตาสิฟ้าถ้าเป็นยุคนันจะรู้ทันทีว่าหมายถึงร.ต.อ.กมล ชโนวรรณ ผู้มีนัยน์ตาสีฟ้าจริงๆ
และแถมต่อมาแต่งงานกับนางสาวไทย ประชิต ทองอุไร กล่องสตูดิโอ เสียอีกคุณกมลกระซิบกับผมว่าถ้าจะไปจับไอ้เสือด้วยกันละก็มาพบกันที่ท่าพระจันทร์ตอนตีสี่คืนนื้แหละผมถามว่ามีใครไปบ้าง คำตอบที่ได้คือมีนักข่าวคนเดียวคือผม ถ้าไม่ไปก็ไม่มีลงว่าขนาดนั้นแล้วผมไม่โจนเข้าใส่ก็ต้องถือว่าไม่ใช่ นักข่าวแล้วตามกำหนดนัดหมายผมไปถึงท่าเรือก่อนเวลาพร้อมด้วยกล้องถ่ายภาพไม่มีแฟลช เมื่อพบกับร.ต.อ.กมลแล้วตำรวจพร้อมก็เดินจากท่าพระจันทร์ไปลงอีกท่าหนึ่ง(ผมจำไม่ได้ว่าท่าอะไร) เรือหางยาวสำหนึ่งจอดรออยู่แล้ว ทุกคนทยอยกันลงไปในเรือผมนั่งใกล้กับ ร.ต.อ.กมลเรือแล่นออกจากท่าเมื่อท้องฟ้ายังมีดอยู่ในเรือมีตำรวจร่วมสมทบไปด้วยกี่คนจำไม่ได้แล้ว แต่ร.ต.อ.กมลบอกว่า
กล่องไฟถ่ายภาพ เราจะไปถึงบ้านเป้าหมายสว่างพอดีเรือแล่นเข้าคลองบางกอกน้อยคนขับเรือคงจะรู้กันจึงขับค่อนข้างเร็วความเงียบค่อนรุ่งทำให้เสียงเครองยนต์ดังสนั่นทีเดียวเรือแล่นเลี้ยวเข้าคลองแยกคลองซอยขนาดไหนจำไม่ได้ครับ จนกระทั่งเสียงเครื่องยนต์เริ่มเบาลงแล่นช้าลงแต่ไม่มากนักคงแล่นไปเรื่อยๆจนกระทั่งเสียงเครื่องยนต์เบาลงอีกจนกระทั่งดับเครื่องแล้วปล่อยให้เรือแล่นไปเองตามแรงล่งของเครื่องยนต์ขณะเดียวกันเรือค่อยๆเบนเข้าเทียบตลิ่งด้านหนึ่ง ตำรวจค่อยๆทยอยขึ้นไป ตรงนั้นผมเห็นเรือนไมใต้ถุนสูงท้องฟ้าแม้จะยังไม่สว่างโร่แต่ก็พอมองเห็นว่าเรือนนั้นอยู่กลางแมก กล่องไฟฉากขาวไม้สวนร.ต.อ.กมลขึ้นทีหลัง รั้งท้ายจะเป็นผมคนขับเรือช่วยพยุงให้ผมขึ้นไปได้สะดวก ผมได้ยินเสียงคุณกมลร้องบอกว่าขอให้ลงมาก่อนที่จะบุกขึ้นไป ตำรวจล้อมบ้านไว้แล้วทุกอย่างเงียบนึ่งบรรยากาศค่อนข้างจะอึดอัดแสงสว่างไม่เพียงพอที่จะถ่ายภาพและแล้วก็มีเสียงร้องตอบลงมาว่ากำลังจะลงไปเดี๋ยวนี้ อย่ายิงตำรวจทุกคนแม้แต่คุณกมลต่างเตรียมพร้อมรับเหตุการณ์ ไอ้เสือ ที่ว่าคนนั้นเดินลงมาจากบนเรือน มามือเปล่าตำรวจปรี่เข้าไปรวบตัวลั่นกุญแจมือแล้วจึงขึ้นไปค้นบนเรือนไค้ปีนกับกระสุนจำนวนหนึ่งแล้วทั้งหมดจึงทยอยกันกลับมาลงเรือพร้อมด้วย  กล่องไฟสตูดิโอมินิไอ้เสือผมมืโอกาลถ่ายภาพตอนนี้แหละทั้งเรือนใต้ถุนสูงและ ไอ้เสือระหว่างนั่งเรือกลับออกมาผมมืโอกาลได้พูดคุยโดยไม่เร่งรีบอะไรแม้จะเว่าผมเป็นนักข่าวเขาก็คุยด้วยอย่างปกติต้องคุยอีกว่า เดลิเมล์ฉบับเดียวที่เสนอข่าวและภาพเรื่องนี้ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับร.ต.อ.กมลยังเสมอต้นเสมอปลายต่อจากนั้นแม้จนกระทั่งปัจจุบันมักจะพบกันในชุปเปอร์มาร์เก็ตก็จะทักทายอย่างสนิทสนมคุณกมลพ่อม่ายยังมีรอยยิ้มเหมือนที่ผมเห็นมาในสมัยนั้นเหมือนเดิม นี้เป็นลักษณะของการทำงานไม่แต่เฉพาะเดลิเมล์ เท่านั้น แม้แต่พิมพ์ไทยก็จะพยายามแข่งขันกันในรูปของการติดตามข่าวทั้งบินเดี่ยว และ เจาะลึก ที่ใครก็ทใครการได้ข่าวในลักษณะนี้ถ้าอีกฝ่ายไม่มีข่าวก็จะไม่มีการติติงอะไรด้วยถือว่าเป็นกรณีพิเศษแต่ถ้าเป็นข่าวในสายโรงพักละก็ ดูเหมือน กล่องไฟถ่ายภาพสินค้า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น