ฉบับวันที่ ๑๑ ธันวาคมหนังสือพิมพ์ทุกฉบับลงว่าการใช้กล่องไฟสตูดิโอ เป็นเรื่องที่ดีและได้รูปสวยๆ

ฉบับวันที่ ๑๑ ธันวาคมหนังสือพิมพ์ทุกฉบับกลับทำงานตามปกติเดลิเมล์รายวันมีการเสรีมเพิ่มกำลังในตอนกลางปีคือ มีนายเล็ก โตปาน และถ้าจำไม่ผิดอีกคนคือนายอารี ปทุมรังษีและอีกคนคือนายวินัย เจียมจิตต์ทั้งสามคนเช้ามาในระยะเวลาไม่ห่างกันมากนักคุณวินัยเป็นคนขณะเดียวกัน คอลัมน์ ภราดร
ในหน้าสามที่คุณทนง ศรัทธาทิพย์เขียนในนามปากกา นายศรัทธา มีการสลับให้ที่พระยา เขียนและ
ต่อมาอีกไม่นาน คอลัมน์นี้ก็ถูกถอดออกไป กล่องไฟฉากขาว ย้ายเอาบทนำ เข้ามาแทนที่แต่ก่อนจะสินปี ๒๔๙๔ได้มีข่าวใหญ่ที่เรียกว่ากระฉ่อนได้เต็มปากเมื่อมีการแถลงกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราวจากเหตุการณ์ซึ่ง สามอัศวินคือ พ.ต.ต.วิชิต รัตนภานุ, พ.ต.ต.พันธุลักดิ้วิเศษกักดีและอีกหนึ่งพ.ต.ต.จำรัส มังคลารัตน์สารวัตรชนะสงครามเจ้าของท้องที่ออกมาแถลงแจ้งถึงเหตุร้ายที่จะเกิดขึ้นแต่แล้วตำรวจรู้ล่วงหน้าก่อนแล้วโจรที่เตรียมการปล้นจึงถึงกาลดับดิ้นสิ้นชื่อไปจนกลายเป็นฉายาของคดีนี้ว่า เจ็ดศพวัดตรีฯ
วัดตรีคือ วัดตรีทศเทพในปัจจุบันนี่แหละครั้งนั้นยังรกเรื้อไปด้วยแมกไม้ใบหนา กล่องไฟสตูดิโอมินิ
 ไม่ใช่โล่งโปร่งเช่นปัจจุบันตำรวจสืบทราบมาว่าจะมีกลุ่มโจรเตรียมการเข้าปล้นบ้านเลขที่๖๖ ข้างวัดตรีทศเทพอันเป็นบ้านของ ม.ล.ยิ่งศักดิ้ อิศรเสนา นักเขียนเกี่ยวกับหมัดมวยของนิตยสารฉบับหนึ่งโดยจะเข้าปล้นตอนเที่ยงคืน (๑๓ ธันวาคม) ทางตำรวจจึงวางแผนที่จะจับกุมชนิดคาหนังคาเขาทำนองนั้นจัดวางกำลังอย่างรัดกุม กล่องไฟ light boxบ้านที่จะตกเป็นเหยื่อปล้นนี้อยู่ข้างวัด นักปล้นมาตามเวลาที่สืบทราบจะคลาดเคลื่อนแค่ไหนไม่รู้รู้แต่ว่าหลังเที่ยงคืนไม่นานมีเสียงปีนยิงกันสนั่นหวั่นไหว ชั่วครู่ใหญ่ๆ ก็สงบลงเมื่อตำรวจเข้าไปตรวจตราก็พบว่ามีโจรนอนตายอยู่เจ็ดคนด้วยกันทุกคนมีปีนทั้งนั้น มีรายชื่อดังนี้ นายไหง นายสุริยา นายฮั้ง นายบกรนายซุน นายเช้าหรือนายประสานและนายศิโรภาสหรือโอภาสเรื่องอย่างนี้เจ้าของบ้านที่จะเป็นเหยื่อนักปล้นส่ายหน้าบอกว่าไม่รู้เรื่องผมดอดไปถามไถ่ผู้คนในละแวกนั้นต่างก็ยืนยันว่ามีการยิงต่อหรือยิงช้างเดียวก็รู้ไม่ได้เพราะเสียงปีนมันระรัวไปหมดเหมือนไม่รู้ใครเป็นใครแต่มีบางคนบางบ้านบอกว่าตื่นมากลางดึกได้ยินเสียงตะโกนว่าไปซิโว้ยไปได้แล้วราวกับออกคำลังกันใครจะลังใครไม่รู้ แล้วต่อจาก light box mini นั้นจึงมีเสียงปีนระรัวตามมาเพราะฉะนั้นจึงเป็นเรื่องอื้อฉาวไม่น้อยมีเรื่องพูดกันว่าคนทั้งเจ็ดนี้แต่ละคนล้วนเป็นบุคคลอันตรายจากหลายถิ่นฐานใครก็ตามที่ตกเป็นเหยื่อจะไม่กล้าออกมาเป็นพยานซี้ตัวให้ตำรวจ และถ้าจะติดคุกก็คงไม่กี่ปีแล้วก็คงจะไปถ่อกรรมทำเข็ญกับชาวบ้านอีกคำวิพากษ์วิจารณ์อย่างนี้เท่ากับบอกว่าเป็นการวิสามัญฆาตกรรมหนังสือพิมพ์ฉบับเช้าวันรุ่งชื้นของอีกวัน จึงพาดหัวเจ็ดศพวัดตรีฯกันทั้งนั้น แม้แต่หนังสือพิมพ์บ่ายผมเอาข่าวที่ผมไม่ได้ทำข่าวนี้มาวางให้เห็นว่าการกำราบปราบ กล่องไฟถ่ายภาพสินค้า